ژنرال جنگ‌دوستِ منصوبِ بایدن، پساپشتِ جنگِ ترامپ با ایران[1]
برانکو مارچتیچ
سید سجاد هاشمی‌نژاد
فایل پی دی اف:ژنرال_جنگ_دوستِ_منصوب_بایدن،_پساپشت_جنگ_ترامپ_با_ایران
مقدمه‌ی مترجم: این متن، فارغ از نتیجه‌گیری‌های نویسنده در بند آخر، که قابل‌مناقشه و شاید قدری شتاب‌زده‌اند، شواهد مهمی از نگاه پنتاگون به ایران و انگیزه‌های نظامی و راهبردیِ پساپشتِ جنگ اخیر علیه ایران را برملا می‌کند. محوریت این متن با سخنان، عملکرد و رویکرد ژنرال کوریلا است، فرمانده سنتکام (CENTCOM – فرماندهیِ مرکز). سنتکام یکی از یازده نهادِ «فرماندهیِ یکپارچه‌ی رزمی» در وزارت دفاع آمریکاست که «ناحیه‌ی مسئولیت» آن در «مرکز» نقشه‌ی جهان – بنا به تقسیمات خاص پنتاگون – قرار می‌گیرد، جایی در میان «فرماندهی آفریقا»ی وزارت دفاع و «فرماندهی اقیانوس هند و آرام» آن. ناحیه‌ی مسئولیت سنتکام، مشخصاً ۲۱ کشور را شامل می‌شود که همگی در نزدیکی ایران هستند: از مصر و اردن و اسرائیل و لبنان و عربستان و یمن در غرب، تا تاجیکستان و قرقیزستان و قزاقستان و افغانستان و پاکستان در شرق، و البته خود ایران نیز. این نهاد فرماندهی، یکی از تعیین‌کننده‌ترین نهادهای فرماندهی رزمی در وزارت دفاع آمریکاست و دست‌کم دو بار، کسانی که مسئولیت سنتکام را بر عهده داشته‌اند، بعداً به سمت وزیر دفاع آمریکا برگزیده شده‌اند.
***
بیست ماهی که به ماه ژوئن امسال منتهی شده بودند، همگی ماه‌هایی خونین برای خاورمیانه به شمار می‌آمدند. هزاران نفر در جنگ اسرائیل علیه لبنان کشته شدند، جنگی که در آن محله‌ها و شهرک‌هایی کامل، به ویرانه تبدیل شدند. عملیات تغییر رژیم در سوریه، شخصی را به قدرت رساند که سابقاً رهبر القاعده بوده؛ کسی که به‌سرعت شروع به تجاوز[2] به حقوق اقلیت‌ها کرد.[3] چندین بار می‌رفت تا جنگ منطقه‌ای آغاز شود، چرا که اسرائیل می‌کوشید ایران را به ورود به جنگی تمام‌عیار تحریک کند. و البته، یک نسل‌کشی در غزه در جریان بود، که در آن، فهرست جنایاتْ از موکت‌بمباران[4] کردنِ مناطق غیرنظامی و تخریب عمدیِ بیمارستان‌ها، به قحطیِ دست‌پختِ اسرائیل و آمریکا و تیراندازی هرروزه به فلسطینیانِ گرسنه‌ای رسیده که در تلاشند به اقلام کمک‌های بشردوستانه دست یابند.
این همه اما، برای فرمانده سنتکام، مایکل کوریلا، چیز دیگری بود: یک «فرصت».
روز دهم ژوئن، یعنی درست در همان روزی که دانلد ترامپ صدها موشک را برای آماده‌سازیْ جهت حمله‌ی پیشِ رویِ اسرائیل به ایران، به اسرائیل منتقل کرده بود[5]، مایکل کوریلا، که حالا دیگر به یکی از مشاوران کلیدی و حامیِ جنگ رییس‌جمهور بدل شده بود[6]، به کمیته‌ی خدمات مسلحِ مجلس نمایندگان گفت: «ایران اکنون از هر زمانی در چهل سال گذشته، در موضع استراتژیک ضعیف‌تری قرار دارد.»[7]
طی ادای شهادتِ کوریلا [در پیشگاه این کمیته]، واژه‌ی «فرصت» بارها و بارها تکرار شد. در یک اظهاریه‌ی مکتوبِ دیگر در همان روز، این واژه بیش از بیست بار به کار رفته بود: ماه ژوئن حامل فرصتی «تاریخی»، «بی‌سابقه» و بی‌نهایت بزرگ برای پیشبرد چشم‌انداز ایالات متحده برای خاورمیانه برشمرده شده بود.[8]
چنان که کوریلا شرح می‌داد، وضعیتی که نزد بسیاری از جامعه‌ی جهانی این‌چنین بود که یک اسرائیلِ لجام‌گسیخته دارد به همسایگانش حمله می‌کند و حقوق بین‌الملل را به هیچ می‌گیرد، نزد کوریلا سلسله‌ای از پیروزی‌های راهبردی برای ایالات متحده به شمار می‌آمد. تخریب نظام‌مند متحدان منطقه‌ایِ ایران به‌دست اسرائیل، موجب تضعیف این کشور و ایزوله شدن آن در حیاط‌خلوت‌های خودش شده بود، و «پنجره‌ی فرصتی راهبردی» را برای ایالات متحده ایجاد کرده بود تا منافع محوری خود در منطقه را تأمین کند – که یعنی «حفاظت از وطن، تأمین رونق اقتصادی، تحقق آزادیِ عبور و مرور دریایی، و پیشگیری از یک ایرانِ مسلح به تسلیحات هسته‌ای»
مورد آخر، آخرین مهره‌ی دومینویی بود که بنا بود بیفتد. کوریلا، در هر دو اظهاریه‌اش در این روز، و در شهادت‌هایی که طی سالیان در پیشگاه کنگره ادا کرده بود، به‌وضوح روشن کرده بود که ایران را «به‌تنهایی، بزرگترین بازیگرِ شریر در منطقه» می‌بیند و مبارزه با آن را مأموریت محوری و همچنان-باقیِ نهاد فرماندهیِ خودش، از زمان تأسیسش در چهل سال پیش، می‌داند. حالا، در حالی که فقط چند ماه تا زمان بازنشستگی ژنرال کوریلا باقی مانده، او زمان محدودی داشت تا بتواند این مورد آخر و مهم‌ترین مورد را [در فهرست برنامه‌هایش] تیک بزند.
کوریلا، در آن روز در اوایل ماه ژوئن، به کمیته‌ی مجلس نمایندگان چنین گفت: «در حالی که رو به سویِ رفتن دارم، عرضم این است که به‌ندرت زمانی حاویِ فرصتی عظیم‌تر از لحظه‌ی حاضر پیشِ روی ما قرار گرفته که در آن بتوانیم از آنْ منافعِ ملی [گفته‌شده] حفاظت کنیم؛ اما فقط و فقط به‌شرطی که شجاعتِ گام نهادن در این پنجره[ی فرصت] را داشته باشیم.»
با نگاهی به عقب، می‌شود دید که این واژگان کوریلا نشانه‌ای شوم از کاری بود که وی داشت در پشت صحنه انجام می‌داد. سلسله‌ای از گزارش‌های اخیر[9]، کوریلا را[10] کسی معرفی کرده‌اند[11] که چه‌بسا نیروی محرکه‌ی اصلی جنگ با ایران[12] در درون دولت [ترامپ][13] بوده[14]؛ یکی از متحدان نزدیک اسرائیل در کاخ سفیدِ دانلد ترامپ که نفوذیْ نامعمول بر رییس‌جمهوری پیدا کرده – که تا حدی به لطف بی‌کفایتی و در‌هم‌ریختگیِ درون پنتاگون است، تا حدی بابت جذابیت شخصیتیِ وی نزد ترامپ، و تا حدی بابت ترفندهای داخلیِِ مشاورانِ جنگ‌طلب‌ترِ درونِ کاخ سفید. گزارش شده که اسرائیل نمی‌خواست بدون حضور کوریلا و دسترسیِ او به گوش ترامپ، به ایران حمله کند.[15]
فهم چرایی این امر مشکل نیست. مروری بر شهادت‌های کوریلا نزد کنگره طی سالیان نشان می‌دهد که او مدت مدیدی است که از تهدیدِ ایران و برنامه‌ی غنی‌سازیِ هسته‌ایش دم زده و استدلال کرده که اقدام نظامی، مؤثرترین راه برای مواجه شدن با این کشور است. اما تمرکزِ کوریلا بر ایران، بخشی از یک تصویرِ بزرگتر است. عقیم‌سازیِ ایران بخشی از چشم‌اندازی وسیع‌تر است که هدفش مقابله با برآمدنِ چین و حفظ جایِ پای ایالات متحده در خاورمیانه در دل جهانِ چندقطبیِ پیشِ روست.
رژیم انقلابی
نامزدی کوریلا برای رهبریِ سنتکام در بزنگاهی خوش‌یمن رخ داد. «منطقه‌ی مرکزی» ارتش آمریکا، که حوزه‌ی تحت نظرش از شمال آفریقا تا آسیای مرکزی و هرچه میان این دو هست را شامل می‌شود، اسرائیل را شامل نمی‌شد، عمدتاً به خاطرِ روابط سردِ این کشور با شرکای عربِ واشنگتن. اما با گرم‌تر شدن این روابط، که تا اندازه‌ای به علتِ امضای پیمان‌های ابراهیم بود، ترامپ در ژانویه‌ی ۲۰۲۱ کشور اسرائیل را هم به «ناحیه‌ی مسئولیت» سنتکام منتقل کرد. این امر موجب شد تا کوریلا – که یکی از اعضای وزارت دفاع اسرائیل وی را «چهره‌ای بسیار حامیِ اسرائیل» توصیف می‌کند[16] – مسئول ادغامِ اسرائیل در راهبرد نظامیِ کلیِ موجود [آمریکا] در قبال این منطقه بشود.
این راهبرد نظامی تا حد زیادی بر ایران متمرکز بود، خصوصاً در دوره‌ی تصدی کوریلا. کوریلا بعدتر گفت: «فرماندهیِ مرکز (=سنتکام) برای تقابل با نفوذ رژیم انقلابی‌ای که در تهران قدرت را به‌دست گرفته بود، تشکیل شد. این مأموریت در ذات خود هنوز هم تغییری نکرده است. همچنان، تمرکز بر ایران است.»[17]
از زمان جلسه‌ی رأی اعتماد به وی در فوریه‌ی ۲۰۲۲ [در دولت بایدن]،[18] که در آن کوریلا ایران را به مثابه‌ی «عامل بی‌ثبات‌سازِ شماره‌ی یکِ اکنونِ خاورمیانه، بابت رفتارهای شریرانه‌اش» توصیف کرد، تا همین ماهِ جاری، کوریلا بر تهدیدِ برآمده از ایران اصرار داشته است.
زمانی، وی هشدار داد که: «ایرانِ ۲۰۲۳ ایرانِ ۱۹۸۳ نیست. در حقیقت، ایرانِ امروز به‌شکلی تصاعدی از حیث نظامی توانمندتر از آن چیزی‌ست که حتی پنج سال پیش بوده. اکنون، بزرگترین ریسک از جانب ایران متوجهِ ماست. به همین دلیل اولویت شماره‌ی یک ما پس راندن آنهاست.»
به طور خاص، آنچه سوداهای هسته‌ایِ ایران نامیده می‌شد، بیشترین تهدید را ایجاد می‌کرد.
کوریلا علاقه داشت بگوید که «ایرانی که سلاح هسته‌ای داشته باشد، یک‌شبه و برای همیشه خاورمیانه را تغییر خواهد داد».[19] [می‌گفت که] این امر باعث آغاز رقابت تسلیحاتِ هسته‌ای در منطقه می‌شود و این کشور را «از یک دلنگرانیِ منطقه‌ای به یک معضله‌ی جهانی» بدل می‌کند. اما حتی صرفاً «کشوری در آستانه‌ی هسته‌ی بودن»، از آنجا که باعث گستاخ‌تر شدن رهبریِ ایران می‌شد، عاملی بی‌ثبات‌ساز بود. اصرار کوریلا بر این بود که «نباید اجازه دهیم یک ایرانِ مسلح به سلاح هسته‌ای به‌وجود بیاید.»
طی این فرایند، کوریلا اغلب در توصیفِ تهدیدِ هسته‌ایِ ایران، از ارزیابی‌های نظامی و اطلاعاتی پا را فراتر گذاشته است. او در مارسِ ۲۰۲۳ به کمیته‌ی خدمات مسلح سنا گفت که ایران می‌تواند «در کمتر از ۱۴ روز مواد شکافت‌پذیر کافی برای ساخت سلاح هسته‌ای را تولید کند.»[20] با این حال، پنج‌ماه پیشتر، خودِ اداره‌ی «راهبرد دفاع ملی»[21] پنتاگون – که کوریلا طی سالیان بارها در ادای شهادت‌هایش به آن ارجاع داده – و واحد «مروری بر مواضع هسته‌ای»[22] پنتاگون، هر دو نتیجه‌گیری کرده‌اند که ایران در پی سلاح هسته‌ای نیست.[23]
در ژوئن امسال، کوریلا مدعی شد که ایران «فقط چند قدم تا تا دستیابی به آستانه‌ی ۹۰ درصدیِ لازم برای تسلحیاتی‌سازی فاصله دارد» و می‌تواند «در عرض حدود یک هفته اولین ۲۵ کیلوگرم از موادِ در درجه‌ی تسلیحاتی‌اش را تولید کند» – نقل‌قولی که کاخ سفید بعداً آن را گزینش و توییت کرد[24] تا از آن برای توجیه حمایتش از جنگ اسرائیل در هفته‌ی گذشته، استفاده کرده باشد.
با این وجود، چند ماه قبلتر، واحدِ اطلاعاتیِ ارزیابیِ تهدیداتِ ایالات متحده به این نتیجه رسیده بود که «ایران در حال ساختن سلاح هسته‌ای نیست و رهبر معظم خامنه‌ای اجازه‌ی شروع برنامه‌ی تولید سلاح هسته‌ای که در سال ۲۰۰۳ آن را تعلیق کرد را نداده است»[25]، نتیجه‌گیری‌ای که در روزهای پس از حمله‌ی اسرائیل هم، مقامات اطلاعاتی مجدداً بر آن تأکید کردند[26]، مقاماتی که می‌گفتند چیزی در حدود سه سال طول می‌کشد تا ایران بتواند سلاح هسته‌ای بسازد.[27]
کوریلا در جلسه‌ی رأی اعتمادش در سال ۲۰۲۲، بیانی ظریف و ابهام‌آمیز را دربارهی «برنامه‌ی جامع اقدام مشترک» (برجام)، یعنی توافق هسته‌ایِ ایران، به کار گرفت. او، وقتی مجالی برایش فراهم کرده بودند تا بازگشت به برجام را تصدیق کند، صرفاً گفت که «حامی هر توافق اعمال‌شدنی که توانایی تهران برای دستیابی به تسلیحات هسته‌ای را محدود کند» خواهد بود. ولی وقتی سناتور جمهوری‌خواه، جیمز اینهوف دربارهی تلاش رییس‌جمهورِ وقت، بایدن، برای بازگشت به چیزی که وی «توافق مشکل‌ساز با ایران» می‌نامیدش، پرسید و از خطرات ادعاییِ «میلیاردها دلاری که کاهش تحریم‌ها»یِ حاصله برای تهران می‌توانستند به همراه داشته باشند سخن راند، کوریلا این بار از پرسش نگریخت، بلکه سؤالِ اینهوف را دوباره در مقامِ پاسخ به وی برگرداند:
«سناتور، در صورت کاهش تحریم‌ها، این خطر هست که ایران بخشی از آن پول را برای حمایت از نیروهای نیابتی‌اش و حمایت از تروریسم در منطقه به کار بگیرد؛ و اگر چنین کند، ریسکی که نیروهای ما در منطقه با آن مواجه هستند می‌تواند افزایش یابد.»
هرگاه از کوریلا دربارهی عملیاتِ احتمالی نظامی علیه برنامه‌ی غنی‌سازی ایران پرسش شده، وی از پاسخ استنکاف کرده و خواستارِ آن شده که این گفتگوها بمانند برای محیط‌های طبقه‌بندی‌شده. اما گرایش او آن بوده که استدلال کند که حملات نظامیِ منظم علیه ایران برای منضبط نگه داشتنِ آن ضروریست. او صریحاً ترور ژنرال ایرانی، قاسم سلیمانی، در سال ۲۰۲۰ به دستور ترامپ را تصدیق کرده («من هم اگر بودم این عملیاتِ حمله را انجام می‌دادم») و تأیید کرده که این ترور «موجب بازدارندگی» بوده، تروری که می‌رفت تا به آغاز جنگی میان ایالات متحده و ایران منجر شود.
او سال گذشته استدلال کرد که «کلید ایجاد بازدارندگی در برابر ایران این است که ایران دریابد اقداماتش عواقبی به دنبال خواهد داشت»[28] و ضمناً تذکر داده که «بازدارندگی همیشه زمانمند است». او گفته که «برای آن که ایران بتواند رفتار شریرانه‌اش را پایان دهد، باید هزینه‌ای به او تحمیل شود»؛ این سخن کوریلا به حملاتِ اوایل سال ۲۰۲۴ به هشتادوپنج هدف در سرتاسر عراق و سوریه اشاره داشت «که باعث شد توقف کنند، و [در نتیجه، اکنون] دوره‌ای از بازدارندگی در عراق و سوریه ایجاد شده است.» کوریلا در آغازِ همین ماهِ [ژوئنِ جاری] همچنان همین استدلال را می‌کرد، آنگاه که نوشت «بازدارندگیِ پایدار دربارهی ایران مستلزم اقدامات مکمل نظامی و بیناسازمانیست که نشان دهند اراده‌ای برای حسابرسی به کرده‌های ایران در کار است.»
اسرائیل، بخشی کلیدی در این نمایش اراده است.
عشق و شراکت
گزارش‌های پرشماری ذکر کرده‌اند که کوریلا تعلق‌خاطری شخصی در قبال اسرائیل و مقامات نظامی‌اش پیدا کرده است. به گفته‌ی اسرائیل هیوم، روزنامه‌ی حامی بنیامین نتانیاهو[29] که مالکیت آن با میلیاردرِ پشتیبانِ مالیِ ترامپ، میریام ادلسون است، کوریلا از مکان وقوع کشتارهای ۷ اکتبر دیدن کرده[30] و عمیقاً تحت تأثیر صحنه‌های وحشت‌باری قرار گرفته که در آنجا دیده؛ و در پی آن، بی‌درنگ به اسرائیل گفته که هر حمایتی لازم باشد را از برنامه‌ای که اسرائیل در پیش دارد، انجام خواهد داد.
در ضمن، همین روزنامه گزارش داده که کوریلا به طور خاص با یک اسرائیلی پیوند مستحکمی برقرار کرده: فرمانده کل ارتش اسرائیل (IDF)، نایب‌ژنرال هرتزی هالوی، که رابطه‌ی میان این دو بعد از حمله[ی هفت اکتبر] به چنان دوستیِ نزدیکی تبدیل شده که یک منبع آن را برای این روزنامه با واژه‌ی «عشق» توصیف کرده.[31] در یک‌سال‌ونیمِ متعاقب حمله، این دو با هم از نزدیک کار کردند و تا زمان استعفای هالوی در ماه مارسِ امسال، تقریباً هرروز گفتگو می‌کردند.
اما، این امر هم حقیقت دارد که نقش اسرائیل برای کوریلا واجد اهمیت عملیِ نظامی هم هست. کوریلا توضیح داده که سنتکام کارش را «از طریق شرکاییمان که بناست سازه‌های منطقه‌ایِ بازدارندگی در برابر ایران باشند» پیش می‌برد، و به اضافه‌شدنِ اسرائیل به مجموعه‌ی شرکایش [در ناحیه‌ی مسئولیت سنتکام] واکنش پر شور و احساس نشان داده. او گفته [که این افزوده شدن] «از هر نظر آورده‌ی مثبت داشته»، و «قدرت هواییِ در کلاسِ جهانی» اسرائیل و «توانمندی سترگ» آن را تحسین کرده، در برابر خبرگی فناورانه‌ی اسرائیل به شگفت آمده، و دربارهی سهم اسرائیل در ایجاد یک سیستم دفاع موشکی یکپارچه در سراسر منطقه دورنماهایی را ترسیم کرده – [سیستم یکپارچه‌ای] که محصول آن، مقاومت موفق ایالات متحده و اسرائیل در برابر حمله‌ی موشکیِ بزرگ ایران در ماه آوریلِ سال ۲۰۲۴ بود.
او در ماه مارسِ ۲۰۲۳ گفت که اضافه شدن اسرائیل «فرصت‌های امنیتیِ مشترک و سازنده‌ی بسیاری» ایجاد می‌کند، چرا که شرکای عربِ سنتکام، وقتی که کار به «دفاع در برابر بی‌ثبات‌کننده‌ترین فعالیت‌های ایران» می‌رسد، «عمدتاً تهدیدات را یکسان می‌بینند و غایتِ مشترکی با ارتش اسرائیل دارند». دو سال بعد [یعنی در همین روزهای اخیر]، کوریلا در حالی که رفته‌رفته مهیای ترکِ سمت خودش می‌شد، به کنگره گفت که: «شراکت‌های عمیق ارتش-با-ارتشِ سنتکام، شتا‌ب‌دهنده‌ی شکل‌گیریِ این فرصت‌های وسیعی بوده‌اند که اکنون پیشِ روی ما قرار دارد»، که [در اینجا «اکنون»] یعنی بعد از بازصورت‌دهیِ خشونت‌بار خاورمیانه به دست اسرائیل طی بیست ماهِ گذشته – و [اشاره‌ی کوریلا به] فرصت‌هایی [است] که شامل «ممانعت از یک ایران هسته‌ای» می‌شدند.
به‌علاوه، بنا به گزارش‌ها، راه باز کردن برای این «فرصت» خاص برای کوریلا مستلزم آن شده بود که پشت سر رییس‌جمهورِ [منصوب‌کننده‌ی] خودش دست به حربه‌هایی بزند تا عملیات‌های پرریسک اسرائیل در کشورهای اطراف را – که ورای آن حدی بودند که مطلوب کاخِ سفیدِ بایدن بود – تأیید کند. به گزارش اسرائیل هیوم، در یک مورد، کوریلا به «دوست خوب»ش هالوی توصیه کرده بود که چطور حمله‌ی زمینی اکتبر ۲۰۲۴ به درون لبنان را به واشتگتن بقبولاند.[32] به تبع این توصیه، مقامات اسرائیل برای پیشگیری از گریزاندنِ مقامات ایالات متحده، در راستای توصیه‌ی کوریلا، مطیعانه مقیاس حمله و طرح‌های جنگی عملیات را کوچک‌نمایی کردند.
در یک مورد دیگر، پس از اینکه به اسرائیلی‌ها هشدار داده شده بود که طرحشان برای تهاجم به کارخانه‌ی موشکیِ ایران در سوریه در ماه سپتامبر[33] می‌تواند روابطشان با کاخ سفید را عمیقاً مسموم و مختل کند، باز هم کوریلا سراغ تماس‌هایش رفت. همین روزنامه‌ی دست‌راستی گزارش داده[34] که کوریلا بدون اطلاع دادن به واشنگتن نیروهای سنتکام را برای شرایطی که عملیات اسرائیل دچار مشکل شود مهیا کرد، و فقط «در لحظه‌ی درستش» کاخ سفید و وزیر دفاع را در این باره در جریان قرار داد و آنها را قانع کرد که سیفون را روی طرح‌های اسرائیل نکشند.
کوریلا از جنگ‌های اسرائیل، هم علیه حزب‌الله و هم علیه حماس راضی بود، آن هم به رغم هزینه‌های انسانیِ گزاف، نقض‌های حقوقی و محکومیت‌های بین‌المللی‌‌ای که به دنبالش آمده بود. کوریلا در ماه ژوئنِ امسال با لبخندی که روی صورتش پهن شده بود، به کمیته‌ی خدمات مسلح مجلس گفت: «’از هم پاشیدگیِ’ (که این «از هم پاشیدگی» اصطلاحی مکتبی[35] است) حزب‌الله لبنان به دست اسرائیل را همه‌ی ارتش‌های بالا و پایین جهان باید مطالعه کنند. درخشان بود. [و نیز] کاری که با حماس کردند.»
در ماه مارس گذشته، او از برنامه‌ی تهاجم زمینیِ اسرائیل به رفح دفاع کرد[36] – برنامه‌ای که در آن زمان با مخالفت کاخ سفید در ساحت رسمی مواجه بود[37]، تا آنجا که کاخ سفید تهدید کرده بود در صورت وقوع این حمله، ارسال بمب به اسرائیل را متوقف خواهد کرد.[38] کوریلاً اصرار داشت که هدفِ این تهاجم [زمینی به رفح] دستیابی به رهبران و «تونل‌های راهبردی» حماس است، و اصرار کرده بود که نیروهای اسرائیلی فقط زمانی در آن منطقه دست به عملیات خواهند زد که مطمئن باشند غیرنظامیان در موقعیتی حفاظت‌شده هستند. کوریلا بعداً اذعان کرد که تنها منطقش [برای این مدعا] «اطمینان‌‌بخشی‌هایی شفاهی و مکتوب» مبنی بر این بود که اسرائیلی‌ها از قوانین جنگ تبعیت خواهند کرد. (بعداً، اسرائیل در ابتدای تهاجم به رفح، سریعاً یک بیمارستان و یک اردوگاه چادرنشینان را بمباران کرد و کودکان و کسانی دیگر را زنده‌زنده سوزاند)[39].
کوریلا حامیِ پرشور گشودن یک جنگ مستقیم (و غیرقانونی[40]) با یمن و حوثی‌های حاکم بر یمن هم بود، و استدلال می‌کرد که حوثی‌ها – به رغم وجود شواهد[41] بی‌شماری به‌خلاف[42] – انگیزه‌ی راستینشان [مقابله با] قتل‌عام فلسطینی‌ها به دست اسرائیل نیست. او در همان جلسه‌ی استماع گفت «می‌گویند موضوع بر سر غزه است، اما یک قرص نان هم به غزه نداده‌اند». در ادامه‌‌ی همین بحث، او با نایب‌رییس کمیته‌ی خدمات مسلح مجلس، راب ویتمن، دربارهی سؤال ویتمن حول دوام‌پذیر بودن سیاست بایدن برای استفاده از موشک‌های ۳ میلیون دلاری برای سرنگون کردن پهپادهایی که یک‌صدم آن موشک‌ها قیمت داشتند[43]، به مجادله پرداخت.
کوریلا پاسخ داد: «بایستی ایران تأمین حوثی‌ها برای این حملات را متوقف کند.»
ویتمن در جواب گفت: «گوش کنید؛ شما خوب بلدید سؤال را دور بزنید.»
چهار ماه بعد از آن، کوریلا فشار آورد تا دخالت نظامی ایالات متحده علیه حوثی‌ها شدت بگیرد.[44]
و در انتهای امر، همه‌چیز به برخوردِ سخت‌تر با ایران منتهی می‌شود. وقتی در مارسِ گذشته از کوریلا پرسیدند که آیا ابزارهای لازم برای مواجه شدن با انسدادی که حوثی‌ها [در حمل‌ونقل دریایی] ایجاد کرده‌اند را دارد یا نه، پاسخ داد: «کار دیگری که باید انجام دهیم، تحمیل هزینه به ایران است. و این اقدام مستلزم تلاشی است که تمامیِ دولت را در بر می‌گیرد. چون آنها هستند که دارند تسلیحات را فراهم می‌کنند.»[45] وقتی نماینده‌ی مجلس، مایکل والتز – که اندکی بعد در دولت ترامپ به کار گرفته شد و او هم در آنجا برای شروع جنگ با ایران فشار می‌آورد – نظر کوریلا دربارهی این ایده را جویا شد که «بهترین راه متوقف کردن حوثی‌ها، خشک کردن زنجیره‌ی تأمین آنها در ایران است»، ژنرال اظهار موافقت کرد.
«هفتادوپنج‌سال است که آنجا بوده‌ایم»
تمرکز باریک‌بینانه‌ی کوریلا بر عقیم‌سازی ایران، هدفی فراتر از ایران دارد. به روایت وی، در زیر تمام کردارهای شریرانه‌ی ایران، سایه‌ی روسیه و به‌خصوص چین پنهان است.
او سال گذشته گفت: «چیزی که می‌بینیم، وابستگی ایران است به چین، و وابستگی روسیه به ایران. ایران ۹۰ درصد نفتش را، که تمام آن تحت تحریم ایالات متحده است، به چین می‌فروشد. بنابراین، عملاً چین تأمین‌کننده‌ی مالیِ فعالیت‌های خرابکارانه و شریرانه‌ی ایران در منطقه است.»
او در فرازی، توضیح داد که هرچند مأموریت سنتکام برای مبارزه با ایران از سال ۱۹۸۳ تغییری نکرده، اما آنچه تغییر کرده، آن است که «چین و روسیه، در مقام رقبای راهبردی، جایگزین اتحاد شوروی شده‌اند»، رقابتی که[46] «دایره‌اش به ناحیه‌ی مسئولیت سنتکام هم گسترش می‌یابد.» او بعداً گفت که در حقیقت «به اعتقاد من سنتکام، هم به معنای زبانیِ واژه و هم به معنای استعاری، جایگاه ‘مرکزی’ در رقابت با چین و روسیه را دارد.»
اما، بنا به هشدارهای مکرر کوریلا، در حالی که در این منطقه روسیه صرفاً «نقش تخریب‌چی[47]» را باز می‌کند – و بعد از بیرون راندن بشار اسد از سوریه، نقش آن هرچه بیشتر و بیشتر نقشی کم‌اهمیت شده – چین پیشروی‌هایی واقعی داشته است: از میان بیست‌ویک کشورِ حاضر در ناحیه‌ی مسئولیتِ سنتکام، نوزده کشور توافقات موسوم به «کمربند و جاده»[48] را امضا کرده‌اند، و همزمان اشتهای عظیم چین برای واردات انرژی [به چین] و برای خریدن تجهیزات نظامی [از چین] را نیز ارضا کرده‌اند.
او سال گذشته هشدار داد: «آنها می‌خواهند بتوانند که جایگزین ایالات متحده در مقام نیروی مسلط – در مقام یکی از نیروهای مسلط در خاورمیانه بشوند».[49]
کوریلا به طور خاص دربارهی این واقعیت که چین توانسته بود توافقی برای احیای روابط میان ایران و عربستان سعودی را در ماه مارس ۲۰۲۳ جوش بدهد، «نگران» بود. آنچه که برای بسیاری کسان در جهان، کاهشِ دمایی خوشایند بود میان دو رقیب در بخشی از جهان که به شعله‌پذیر بودن شهره است، نزد کوریلا نشانه‌ای اضطراب‌آور از «نفوذ چین در منطقه» به شمار می‌آمد.
او دو هفته بعد هشدار داد: «نه تنها آنان [=چینی‌ها] شاهد این هستند که اطلاعات اقتصادی و تجهیزات نظامی حاکی از قدرت ملی ایشان در حال ورود به منطقه است، بلکه اکنون به‌واقع برای نخستین بار شاهد [ورود] ابزار دیپلماتیکِ قدرت ملی آنان هم هستیم. چین این انتخاب را کرده که در مقیاسی جهانی وارد رقابت [با ما] شود. و این ناحیه، آن ناحیه‌ایست که رقابت در آن را برگزیده‌اند.»[50]
این دلایل، برخی از دلایلی‌اند که کوریلا با استناد به آنها هشدار داد که بیش از هر چیز دیگر، احتمال دارد که رویدادهایی در ناحیه‌ی مسئولیت سنتکام، راهبرد دفاع ملی سال ۲۰۲۲ [ایالات متحده] را ناکام بگذارند. آن سند، هدف مرکزی خود را بر روی چین در مقام «چالشِ موجب شتاب»[51] پنتاگون قرار می‌داد و راهبردی را پیش می‌نهاد که «متمرکز بر جمهوری خلق چین» و «خواهان ممانعت از تسلط جمهوری خلق چین بر مناطق کلیدی [جهان]» بود.
کوریلا هشدار داد: «هدف چین برای تبدیل شدن به ابرقدرت اصلی جهان تا سال ۲۰۴۹ این منطقه را درست در مرکز توجه این کشور قرار می‌دهد. اراده‌ی پکن برای دست زدن به پروژه‌های پرریسک‌تر، پیوندهای ترجیحیِ آمریکا و دسترسیِ بی‌اختلال آمریکا را تهدید می‌کند. در مسیر فعلی امور، حضور فزاینده‌ی فناورانه و نظامی [چین]، یک چالش راهبردیِ رو به رشد برای شراکت‌ها، دسترسی‌ها، حضور نیروها و امنیت ایالات متحده در منطقه است.»
بسیاری از تحلیل‌گران استدلال می‌کنند که رابطه‌ی ایالات‌متحده و اسرائیل، بیش از ابتناء بر ایدئولوژی و پیوندهای فرهنگی یا قدرت لابیِ حامیِ اسرائیل، مبتنی بر قدرتِ سختِ سرد است؛ این استدلال می‌گوید که «اگر اسرائیلی در کار نبود، ایالات متحده باید یک اسرائیل را ابداع می‌کرد تا از منافعش در [آن] منطقه حفاظت کند»؛ و این جمله‌ایست که زمانی بایدن آن را گفته.[52] نشانه‌هایی می‌گویند که دیدگاه کوریلا هم همین است.
او در ۱۶ مارس ۲۰۲۳ به کمیته‌ی خدمات مسلح سنا گفت: «شرکای ما، مزیت نسبیِ کشور ما در برابر رقبایی چون چین و روسیه هستند.»[53] یک هفته بعد، او به کمیته‌ی همتای آن کمیته در مجلس نمایندگان گفت: «چیزی که ما عرضه می‌کنیم، شراکت‌هایی طولانی و ماندگار است. ما از گذشته آنجا بوده‌ایم؛ هفتاد‌وپنج سال است که آنجا بوده‌ایم؛ امروز هم آنجاییم؛ و در آینده هم آنجا خواهیم بود.»[54] اشاره‌ای آشکار به مدت زمانی که از سال تأسیس اسرائیل گذشته: ۱۹۴۸.
این شراکت‌ها ممکن است به‌زودی توسعه نیز پیدا کنند. در ماه مارس، رهبریِ سوریه‌ی پسااسد توافقی را با «نیروهای دموکراتیک سوریه» امضا کرد که ائتلافیست به پشتیبانیِ آمریکا. توافقی که طی آن، این نیروها در ارتش دولت جدید ادغام می‌شدند، امری که برای ثبات آتیِ سوریه کلیدی به شمار می‌آمد[55] – آن هم درست سه روز بعد از سفر کوریلا به آن کشور و دیدارش با نیروهای دموکراتیک سوریه و فرماندهیِ آن.[56]
کوریلا در ژوئن امسال، وقتی که دربارهی آینده‌ی سوریه از او سؤال شد، به کمیته‌ی خدمات مسلح مجلس گفت: «به‌گمانم فرصت‌های چشمگیری وجود دارد. مزایای بسیاری می‌بینم. و برای ورود ما در حال حاضر، وجه منفی چندانی مشاهده نمی‌کنم. برای اینکه پای میز برویم شاید کمی بیش از حد منتظر مانده باشیم… حالا رفته‌ایم، و می‌توانیم ورود کنیم و راهِ پیشِ رو را شکل بدهیم.»
راهِ پیشِ رو چیست؟ کوریلا، در اظهاریه‌ی مکتوبش در همان روز[57]، که ذیل عنوان «فرصت‌هایی برای رقابت راهبردی» نوشته شده، به «رهبری کردنِ وقوع یک آشتیِ مسالمت‌آمیز میان فرقه‌های مختلفِ در حال جنگ، و نشان دادن تمایل و آمادگی برای ادغام گسترده‌تر [کشور سوریه] در منطقه» اشاره کرده بود. چیزی که شاهدش هستیم، می‌تواند همان فرایندی باشد که سالها قبل کوریلا درباره‌اش حرف زده بود[58]، که بنا به آن واشنگتن «در مسابقه‌ای برای جلب همراهی شرکایمان، پیش از آنکه چین بتواند به طور کامل در منطقه نفوذ کند» قرار دارد.
آنچه در میان است، صرفاً حقی انتزاعی برای لاف زدن بر سر اینکه چه‌کسی کلانتر خاورمیانه خواهد بود، نیست. همانطور که کوریلا در سال ۲۰۲۳ نزد کمیته‌ی خدمات مسلح مجلس توضیح داد، نیمی از نفت و یک‌سوم گاز طبیعیِ مصرفیِ چین از کشورهایی که تحت لوای سنتکام هستند تأمین می‌شود، و تقریباً تمام این منابع از طریق کشتی و از خلال تنگه‌ی هرمز منتقل می‌شود.[59] به گفته‌ی او، «این امر، نقطه ضعف چین است. خدا نکند که روزی نزاعی با چین پیش بیاید، اما ممکن است ما در موضعی قرار بگیریم که بتوانیم بخش بزرگی از اقتصادشان را در منطقه‌ی سنتکام به خطر بیندازیم».
از قضا، قسمتِ شمالی تنگه‌ی هرمز در اداره‌ی ایران است، و این امر به هرکس که کنترل حکومت در ایران را در اختیار داشته باشد، این قدرت را می‌دهد که تجارت در این مسیر حیاتی را خفه کند. شرکای ایالات متحده یعنی عمان و امارات، جانبِ جنوبی این تنگه را اداره می‌کنند.
تمام گزینه‌ها روی میزند
حالا که کوریلا فقط چند هفته تا بازنشستگی‌اش فاصله دارد، شاید بشود گفت که دورنمای وی قربانی موفقیتِ خود شده است. بی‌مهار گذاردن اسرائیل، تقریباً تمام خصم‌های ایالات متحده و اسرائیل در خاورمیانه را از بین برده و در را برای آن گشوده که بخش بزرگتری از این منطقه زیر چتر امنیتی ایالات متحده قرار بگیرد – که دستاورد سهمگینی است؛ به شرطی که بتوانید از جشنواره‌ی خشونتِ بی‌حدومرزی که این وضعیت را حاصل کرده، چشم بپوشید.
اما، بیشتر مردمانی که واقعاً در آن منطقه زندگی می‌کنند، نمی‌توانند بر این خشونت چشم بپوشند. این رویکردِ «اول نظامی»، این عارضه‌ی جانبی را داشته که جایگاه ایالات متحده در میان مردمان واقعیِ ساکن[60] در کشورهای «شریک» سنتکام را ویران کرده[61]، و آنها را نسبت به چین بسیار بسیار خوش‌بین‌تر[62] [در قیاس با ایالات متحده] نموده.[63] کوریلا حامی وسعت دادن به پیمان‌های ابراهیم همچون راهی برای تعمیق همکاری نظامی و اقتصادی کشورهای عربی با اسرائیل و محکم‌تر کردن جای پای آمریکا در آنجا بوده؛ اما خشم مردمی در برابر جنگ‌های به پشتوانه‌ی آمریکایِ اسرائیل، شکل‌گیری این پیمان‌ها در آینده را ممتنع نموده[64]، و پیمان‌های پیشتر امضا شده[ی ابراهیم] را هم[65] به‌خطر انداخته است.[66]
کوریلا در اظهاریه‌ی ماه ژوئن خودش نوشت: «در حالی که شرکای ما همچنان در حال تنظیم جایگاهشان در جهان چندقطبیِ پیشِ رو هستند، همه‌ی گزینه‌ها را بررسی خواهند کرد؛ و تبعات اقدام یا عدم اقدام آمریکا در تمام فرایندهای تصمیم‌گیری ایشان اثرگذار خواهد بود.» در وضعیتی که پشتیبانی از اسرائیل همچنان زمینه‌ساز آشوب در منطقه می‌شود، کوریلا چه بسا بیش از آنکه خودش گمان می‌کند، درست گفته باشد.
[1] https://jacobin.com/2025/06/kurilla-trump-iran-war-china
[2] https://www.reuters.com/world/middle-east/syrias-sectarian-violence-reached-capital-terrorizing-alawites-residents-say-2025-03-27/
[3] https://www.reuters.com/investigations/pray-us-theyve-arrived-how-syria-descended-into-revenge-bloodshed-2025-03-17/
[4] Carpet-bombing
[5] https://www.middleeasteye.net/news/exclusive-us-quietly-sent-hundreds-hellfire-missiles-israel-iran-attack
[6] https://www.huffpost.com/entry/erik-kurilla-donald-trump-israel-iran_n_6851d0d0e4b038d013e288d9
[7] https://www.youtube.com/watch?v=hj4woXGDIIs
[8] https://docs.house.gov/meetings/AS/AS00/20250610/118307/HHRG-119-AS00-Wstate-KurillaM-20250610.pdf
[9] https://www.huffpost.com/entry/erik-kurilla-donald-trump-israel-iran_n_6851d0d0e4b038d013e288d9
[10] https://www.yahoo.com/news/jacked-gorilla-general-pushing-trump-093410844.html
[11] https://www.politico.com/news/2025/06/17/hegseth-erik-kurilla-iran-pentagon-response-00411007
[12] https://responsiblestatecraft.org/kurilla-israel-iran/
[13] https://thegrayzone.com/2025/06/21/trump-cia-director-ratcliffe-and-centcoms-kurilla-mossad-stenographers-iran/
[14] https://www.ynetnews.com/article/bj0z0eb1ll
[15] https://www.jpost.com/middle-east/iran-news/article-858215
[16] https://www.israelhayom.com/2024/09/01/idf-or-centcom-who-is-running-the-show-in-israels-military/
[17] https://www.congress.gov/118/chrg/CHRG-118hhrg54668/CHRG-118hhrg54668.pdf
[18] https://www.armed-services.senate.gov/imo/media/doc/22-03_02-08-2022.pdf
[19] https://www.congress.gov/118/chrg/CHRG-118hhrg54668/CHRG-118hhrg54668.pdf
[20] https://www.congress.gov/event/118th-congress/senate-event/LC74357/text
[21] National Defense Strategy
[22] Nuclear Posture Review
[23] https://news.antiwar.com/2022/11/02/us-says-iran-is-not-trying-to-build-a-nuclear-weapon/
[24] https://x.com/RapidResponse47/status/1934939293593542685
[25] https://thecradle.co/articles/us-intel-report-determines-iran-not-building-nuclear-weapon
[26] https://www.nytimes.com/2025/06/19/us/politics/iran-nuclear-weapons-assessment.html
[27] https://www.cnn.com/2025/06/17/politics/israel-iran-nuclear-bomb-us-intelligence-years-away
[28] https://www.politico.com/newsletters/national-security-daily/2024/03/07/offload-secure-distribute-00145632
[29] https://www.972mag.com/israel-hayom-voters-netanyahu/
[30] https://www.israelhayom.com/2024/09/01/idf-or-centcom-who-is-running-the-show-in-israels-military/
[31] https://www.jns.org/the-dramatic-operations-israel-coordinated-with-the-us-and-those-it-didnt/
[32] https://www.jns.org/the-middle-east-flipped-upside-down-israel-us-relations-during-the-war/
[33] https://www.timesofisrael.com/120-commandos-deep-inside-syria-idf-reveals-daring-raid-on-iranian-missile-factory/
[34] https://www.jns.org/the-dramatic-operations-israel-coordinated-with-the-us-and-those-it-didnt/
[35] doctorinal
[36] https://www.congress.gov/event/118th-congress/house-event/LC74248/text
[37] https://www.aljazeera.com/news/2024/3/18/biden-warns-netanyahu-against-mistake-of-invading-rafah-white-house
[38] https://www.cnn.com/2024/05/08/politics/joe-biden-interview-cnntv
[39] https://truthout.org/articles/rafah-invasion-was-once-bidens-red-line-but-israel-continues-to-cross-it/
[40] https://jacobin.com/2024/01/joe-biden-houthi-yemen-bombing-congress-war-powers
[41] https://responsiblestatecraft.org/houthi-rebels-red-sea/
[42] https://www.iiss.org/online-analysis/military-balance/2025/03/operation-poseidon-archer-assessing-one-year-of-strikes-on-houthi-targets/
[43] https://newlinesmag.com/argument/cheap-houthi-drones-are-draining-the-pentagons-coffers/
[44] https://www.wsj.com/world/middle-east/u-s-launches-effort-to-stop-russia-from-arming-houthis-with-antiship-missiles-98131a8a
[45] https://www.congress.gov/event/118th-congress/house-event/LC74248/text
[46] https://www.armed-services.senate.gov/imo/media/doc/22-03_02-08-2022.pdf
[47] Acts as a spoiler
[48] مجموعه‌توافقاتی میان کشور چین و سایر کشورها برای همکاری‌های زیرساختی، همکاری در بازرگانی، سرمایه‌گذاری و سایر زمینه‌ها. نام‌گذاری این مجموعه‌توافقات با الهام از «جاده‌ی ابریشم» قدیم انجام شده است. – م.
[49] https://www.congress.gov/event/118th-congress/house-event/LC74248/text
[50] https://www.congress.gov/118/chrg/CHRG-118hhrg54668/CHRG-118hhrg54668.pdf
[51] Pacing challenge
[52] https://www.c-span.org/clip/senate-highlight/user-clip-joe-biden-were-there-not-an-israel-the-usa-would-have-to-invent-an-israel-to-protect-her-interest-in-the-region/4962369
[53] https://www.armed-services.senate.gov/imo/media/doc/23-12_03-16-20231.pdf
[54] https://www.congress.gov/118/chrg/CHRG-118hhrg54668/CHRG-118hhrg54668.pdf
[55] https://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/facilitating-new-sdf-agreement-key-stabilizing-syria
[56] https://www.fdd.org/analysis/op_eds/2025/03/11/after-sdf-damascus-deal-a-spotlight-on-us-forces-in-syria/
[57] https://docs.house.gov/meetings/AS/AS00/20250610/118307/HHRG-119-AS00-Wstate-KurillaM-20250610.pdf
[58] https://www.armed-services.senate.gov/imo/media/doc/23-12_03-16-20231.pdf
[59] https://www.congress.gov/118/chrg/CHRG-118hhrg54668/CHRG-118hhrg54668.pdf
[60] https://responsiblestatecraft.org/arab-public-gaza-war/
[61] https://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/united-states-rapidly-losing-arab-hearts-and-minds-through-gaza-war-while
[62] https://www.ipsos.com/en-us/americas-global-reputation-takes-hit
[63] https://www.foreignaffairs.com/united-states/america-losing-arab-world
[64] https://www.972mag.com/saudi-israeli-normalization-gaza-crisis/
[65] https://www.dohainstitute.org/en/News/Pages/arab-public-opinion-about-the-israeli-war-on-gaza.aspx
[66] https://www.reuters.com/world/middle-east/thousands-march-rabat-demanding-end-morocco-israel-ties-2023-12-24/